sapdırma — «Sapdırmaq»dan f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sapba — verməx’: (Cəbrayıl) sapdırmaq. – Qaçanda sapba verdim ki, məni tutəmməsin … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
azdırmaq — f. 1. İtkin salmaq, evdən uzaqlaşdırmaq, rədd etmək. İti azdırmaq. Pişiyi azdırmaq. 2. Düz yoldan çıxarmaq, yanlış istiqamətə yönəltmək, pis yola sövq etmək. Atalar doğru deyiblər ki, dövlət adamı azdırar. İ. M.. // məc. Qəsdən sapdırmaq, fikrini … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çaşdırmaq — f. 1. Müxtəlif yollarla birisinin çaşmasına, çaşıb qalmasına, özünü itirməsinə səbəb olmaq. Lakin gözlənilmədən verilən tutarlı suallar <Verdiyevi> çaşdırdı. M. C.. Hadisə Qadiri elə çaşdırmış, ruhunu və qəlbini elə sıxmışdı ki, elə bil o… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dolaşdırmaq — f. 1. Dolaşıq salmaq, qarışdırmaq; pırtlaşdırmaq. İpi (sapı) dolaşdırmaq. 2. Bağlamaq, düymək, dolamaq, bənd etmək, ilişdirmək. Atın noxtasını ağaca dolaşdırmaq. 3. məc. Hiylə qurub birini bədbəxt etmək, yaxud məsuliyyətə cəlb olunmaq üçün pis… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
iz — is. 1. İnsan və ya heyvan ayağından səth üzərində qalan nişanə; ləpir. Canavar izi. Qarın üstündə dovşan izi var. – Talada quzu gördüm; Bir maral izi gördüm; Endim bulaq üstünə; Sevdiyim qızı gördüm. (Bayatı). Dəvə ləpirindən, ayaq izindən;… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yol — is. 1. Gediş gəliş və nəqliyyat işləməsi üçün zolaq şəklində ayrılmış yer. Kəndarası yol. Bu yol haraya gedir? Avtomobil yolu. Şose yolu. – <Yusif şah> əmr elədi ki, hər yerdə yollar təmir olunsun və lazım məqamlarda və mənzillərdə körpülər … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əymək — f. 1. Bir yana meyil etdirmək, aşağıya, yerə tərəf meyilləndirmək. Ağacın budağını əymək. – <Palıd:> Əssə külək, qopsa da tufan yenə; Əyməyə əsla gücü çatmaz mənə. M. Ə. S.. Bu yerlərdə limon sarı; Əyir, salır budaqları. S. V.. Kolların… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
